ÖZÜNDE İYİ İNSANLARIZ

Boş zamanlarımda insanları inceleme çalışmaları yapıyorum. Kiminize sapıkça gelebilir bu ama sandığınız gibi karı kız kesme çalışmalarından değil. İşlek  bir caddeye ya da AVM nin birine oturup saatlerce hayatımda ilk kez gördüğüm ve belki de bir daha hiç göremeyeceğim insanların yüzlerine, surat ifadelerine, saçlarına, giyimlerine bakarak kişilik çözümlemesi yapmaya çalışıyorum. O insanları tanımadan, tek bir kelime konuşmadan onların çocukluklarını tahmin etmeye çalışıyorum. Neler yaşamış olabilir bu insanlar diye düşünüyorum, kimisini yadırgıyorum, kimisine acıyorum, kimisine ise gıpta ile bakıyorum falan. Evet, tam manası ile insanlar hakkında sadece izlenimlerime dayanarak, önyargı ile yorum yapıyorum. Tıpkı romanlardaki ilahi bakış açısı gibi kendi kafamda kurduğum dünyada hepsinin ayrı birer rolü var. Ama bu rolleri ben dağıtamayabiliyorum bazen. Bilinçaltımda gördüğüm kişiye benzeyen bazı insanlar var, bu sebepten bazı insanları doğrudan ona benzeyenler sınıfına atıyorum.  Mesela gördüğüm bir kişiyi ağzına tükürdüğümün kekosu diye tek kalemde silebiliyorum, onu hiç tanımadan. Bazen de gördüğüm bir kişiden bilinçaltımdaki bir kişiyi tekrar tekrar hatırlayabiliyorum. Kafenin birinde oturuyorum mesela, yan masadaki arkadaş grubundan bir kişi, belli ki çayları falan o alacak, "Ne içiyorsunuz?" diyor. Herkes kahve derken kızın birisi " Kahve içince midem rahatsızlanıyor, ben çay alayım." diyor. Ve aklıma geliyor bilinçaltımdaki kişi, ama kesinlikle o kızı o sınıfa sokmuyorum. Çünkü bazı kişiler başrol oyuncusudur ve kimseyle rolünü paylaşmaz.  Sınıflandıramazsınız bazı kişileri ya da o sınıf sadece ona mahsustur, ondan başka kimse giremez oraya.

Bazen de kendinize dışardan bakmaya çalışırsınız. Düşünürsünüz. Aceba ben nasıl bir insanım diye. Ve iyi bir insan olduğunuzu, kendinize ispat etmeye çalışırsınız. Ne yaparsanız yapın kendinize asla "Kötüyüm ben"  diyemezsiniz. En fazla "Hatalarım var ama özümde iyi bir insanım" dersiniz. Diğer insanlara da bu şekilde yaklaşıp, kötülüğü işleyen yerine kötülüğe ceza vermeye çalışıp, aslında diğerlerinin de insan olduğu için hata yapabileceğini, onlarında özünde iyi bir insan olduğunu kabul edersek daha güzel bir yer haline gelebilir burası.

Herkes özünde iyidir, masumdur. Çünkü herkes zamanında çocuk olmuştur, ve içinde bir parça masumiyet kalmıştır. Bizi dünya kirletir aslında, yaşattıklarıyla, yaşanmışlarıyla; dünyayı da biz kirletiriz yaptıklarımızla, yapılmışlarla...