GÖZLERİNİN BAŞLADIĞI YERDEN AŞKA AMENTÜ

                                                     Papatyam'a

Sevecekler...
Sevileceksin sen de çocuk,
En az sevdiğin kadar.
Tutacaklar elinden senin de,
Düşmeye başladığın anda çıkıcak bir el,
Görüş mesafesinin bir dakikaya düştüğü
Sisli günlerin birinde...
Önce düşmeyi istiyceksin,
Ve ağır basacak güzelliği,
Elinden geleni yapacaksın
Tutmak için uzanan eli...
Ve o el saracak seni,
Ne can kırıkları kalacak o vakit,
Ne de ezanlar saba makamından...
Geceleri huzurla yatıp,
Gündüzleri huzura uyanacaksın.
Ve o izmarit mezarlığındaki sönen umutları sallayıp çöp kutusuna,
Yepyeni umutlarla yaşayacaksın...
Öyle şeyler olacak ki çocuk,
O el yavaş yavaş sıyıracak seni,
Arıtıcak yaşadıklarından.
Öpülesi bir el sadece seni çeken,
Ve çektikçe seni o el,
Göreceksin gözlerindeki saflığın,
Yansıması olduğunu içinin...
O gözlerde göreceksin aşkın miraca çıkışını,
Ve tövbe edeceksin,
Tövbe edeceksin,
Arınacaksın tüm günahlarından çocuk,
Sadece o gözlere biraz fazla bakabilmek için...